Chodziłam do gimnazjum w Bredzie, w Holandii. Miałam fajną klasę i dużo znajomych. Każdy z nas był inny, jeśli chodzi o styl, zainteresowania i pochodzenie. Ale nie wszyscy to akceptowali. Na przykład czasami przezywali jednego z kolegów, który nosił spódniczkę, choć był chłopcem. Dla mnie takie reakcje są bez sensu. Chciałam, i dalej chcę, żeby w przyszłości każdy z nas mógł być sobą.

Również z tego powodu wstąpiłam do holenderskiego programu KinderTrendrede, gdzie dyskutowaliśmy o wspólnej przyszłości i o tym, jak ważne jest słuchanie innych. Bo gdybyśmy nie wzięli spraw we własne ręce, nigdy nie udałoby nam się osiągnąć tego, co mamy teraz. Dzieci są przyszłością i zawsze nią będą.

Dlatego cieszę się, że moja wizja się spełniła: żyjemy teraz w otwartym i różnorodnym społeczeństwie, w którym dobrze się czuję. Ludzie słuchają siebie nawzajem i akceptują to, że się różnią. I już nie tylko młodzi, lecz wszyscy ludzie świadomie myślą o przyszłości. Nie możemy zmienić przeszłości, ale przyszłość dopiero się rodzi i jest pełna ideałów i nadziei.

Dlatego to dla mnie takie ważne, żeby podzielić się tutaj swoimi przemyśleniami. Im więcej osób uda mi się zainspirować do myślenia i działania w różnorodny sposób, tym lepiej będzie wyglądać przyszłość.

Co czuję?

Mam motywację do działania i optymistycznie patrzę w przyszłość, bo to, co dzisiaj wydaje się niemożliwe, będzie możliwe za jakiś czas. Ale jeśli nam na tym zależy, musimy zacząć działać już teraz. I myślę, że należy do tego wykorzystać różne pomysły ludzi w różnym wieku.

Co mogę zrobić?

Wszyscy mamy wpływ na przyszłość, każdy na swój sposób, bo każda decyzja może zmieniać świat na lepsze. Dlatego uważam, że ważna jest dyskusja i współpraca, żebyśmy mogli zrealizować pomysły, które zaprowadzą nas w piękną przyszłość.
 

Updated on poniedziałek, 10/01/2022

Jest rok 2040. Mam wrażenie, że całe wieki minęły od czasu, kiedy chodziłam do liceum. Pamiętam, że wtedy ludzie mieli ciągle do czynienia z rasizmem, panowały uprzedzenia, pamiętam też ludzi walczących z niesprawiedliwością. Osoby czarnoskóre, osoby nieheteroseksualne lub kobiety bywały dyskryminowane z powodu cech, na które nie miały przecież żadnego wpływu. Pamiętam, jak policja zabijała czarnych ludzi, a geje byli izolowani od świata, pamiętam, jak w wielu regionach świata dziewczęta zabijano, bo chciały chodzić do szkoły. Wtedy zresztą wydawało nam się, że świat wcale nie jest taki zły. Z perspektywy 2040 roku widzę, że tamten świat był okrutny i niebezpieczny. Teraz jest inaczej. Świat poszedł naprzód. Zmieniło się prawo, choć być może nie do końca zmienił się światopogląd ludzi.

Co czuję?

Jestem ciekawa, z jakimi wyzwaniami będę się musiała zmierzyć w przyszłości. Czasami boję się, czy sobie poradzę.

Co mogę zrobić?

Myślę, że mogę wpłynąć na przyszłość poprzez działania, jakie podejmę jako przyszły pracownik i członek grupy społecznej.

Updated on poniedziałek, 10/01/2022